Soms ben ik wel eens kwaad. Maar
echt kwaad. Boos. Op alles en iedereen. Ge voelt het dan al vanuit uwe buik
komen, ne grommel. GRRRR. Ik ben boos. Kwaad. Op u. En ook op u. En op dat. En
ook op dit. Het gaat over, maar toch.
Als juf heb ik vaak boze kinders
in de klas. Sociaal-emotioneel welzijn is ohzo belangrijk, maar als er dat niet
is, is er niets. Gene stabilisé en de boel valt in duigen. Er vallen klappen, iemand vangt ze op. Er wordt
geroepen. Tranen en frustratie. Afkoelen
op de speelplaats, soms ergens anders. En dan, een sorry. En een knuffel, die
je helemaal niet verwacht maar die des te meer deugd doet. Wij gaan weer
verder. Een nieuwe bladzijde van een al erg dik boek.
Ik prijs me gelukkig met mijn
gouden collega’s. Dank. Het buitengewoon onderwijs is een hemel, met al die
zeverzoenen en knuffels. Maar het kan ook een hel zijn, dat bewijzen de blauwe plekken op mijn benen.
Gelukkig hebben die van ’t
onderwijs nogal veel vakantie hoor ik jullie denken....
Gegroet, Mevrouw Prinses
Geen opmerkingen:
Een reactie posten