dinsdag 17 december 2013

Over Onze Lieve Vaders bidden enzo

Kerstviering. De eerste die ik zou meemaken op mijn school. En zoiets vind ik dan spannend. Dat ik de hele voormiddag zenuwachtig was, was eigenlijk voor dat medisch onderzoek ("Zou't lukken om te plassen?"), maar ik stak het op de kerstviering. 

Mijn collega en ik liepen boenk de boekskes voorbij, waarop we door de leerlingen die op Zweedse banken zaten moesten ploegen. We hebben geen lezers in de klas, maar ik wou toch weten hoe nu net weer die tekst van dat liedje ging. 

Om een lang verhaal kort te maken, ik som even de hoofdpunten op:
- Een leerling die nogal hardop vertelde dat "Jezus toch wel dood was, dus we moesten ook maar niet meer voor hem bidden." 

- Een andere leerling die zohard niesde dat al zijn snot eruit vloog. Vloog, als in vliegen. Erger nog, het spoot eruit. 

- Ik kende de liedjes niet, ahnee, da's iets wat jarenlange training vergt. Ik sta nog niet zo ver. Maar ik had het geluk dat een leerlinge achter mij keiluid meezong. Mijn onkunde werd zo gemaskeerd. Dankjewel lieve leerling! 

Kortom, de kerstviering heeft het begin van een zalige week ingeluid. Donderdag gaan we naar FC de Kampioenen-film kijken en vrijdag is het kerststallentocht. En dan.. vakantie. Heerlijk. 

Gegroet, Mevrouw de Prinses 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten