Lieve 16-jarige Lotte,
Ik weet dat je je druk maakt om dingen, dingen die eigenlijk absoluut niet belangrijk zijn. Dat zal de toekomst uitwijzen.
Die vriendinnengroep waar je persé bij wil horen? Nee. Laat ze. Je komt echt nog betere en fijnere mensen tegen. Mensen die je nemen zoals je bent, die je verstaan met een half woord. Mijn beste vriendin nu? Die kende jij ook al.
Die jongen waar je zo verliefd op bent? Het is een tofferd en echt waar, een superlieverd. Maar nee, je gaat er niet de rest van je leven bijblijven. Jullie wegen scheiden en jullie gaan op een mooie manier je eigen kant op. De liefde van je leven? Die woont gewoon keihard bij jouw om de hoek, ook die ken jij al!
Of je dikwijls naar je vake gaat? Doe dat maar. Laat geen moment onbenut om aan hem te laten zien dat je hem graag ziet. En geniet van zijn zelfgebakken brood met mega-harde korst, het zullen de laatste van zijn hand zijn.
Die pukkel? Waar? Echt, die ene puist gaat je leven niet verpesten. En nee, laat de hoop maar zakken. Grote borsten ga je niet krijgen. Prijs je gelukkig! Het zou ab-so-luut niet passen bij je panlat-figuur. Dat figuur ga je zeer lang behouden, maar jammer genoeg niet lang genoeg. Ooit komen er kilo's bij, waar je veel moeite voor moet doen om ze kwijt te spelen. Die Beyoncé-kont? Leer ze aanvaarden en draag ze met fierheid, ze gaat nooit meer weg!
Chiro fijn? Dan heb je Akabe nog niet geprobeerd! Je oudere ik weent al bij de gedachte dat ze ooit zal moeten stoppen.
Verhuizen een hel? Ja. Dat geloof ik. Echt thuis heb ik me nooit gevoeld in dat nieuwe huis, maar geen paniek. Je verhuist nog een keer, naar een superfijn appartement met een keitoffe vent. En daarna hopelijk nog een keer, naar een huis met tuin én die keitoffe vent.
School stom? Ja, de middelbare school was een hel. Geen enkele leerkracht lijkt jouw te begrijpen. Gelukkig leer eruit. Je wordt zelf een juf. Die wel haar leerlingen probeert te begrijpen. En je fietst elke dag met plezier naar school.
Ik weet dat het leven momenteel erg zwaar lijkt. En in jouw ogen is het dat ook. Maar er zijn veel mensen die om je geven. Het leven is minder zwaar dan je denkt, je gaat nog vaak botsen. Heel vaak. Maar je komt er wel.
Liefs, je 24-jarige ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten